
Op dit moment lees ik het boek
The Birthdays van Heidi Pitlor. Ik had ook nog nooit van haar gehoord, maar ik ben wel fan van de illustraties van
Jenny Bowers. En zij heeft ook de omslag van dit boek gemaakt. Het boek bleek niet in de schappen te liggen van de plaatselijke
boekhandel (omdat die een slechte selectie Engelse boeken heeft, ze hebben NOOIT de boeken die ik zoek) maar wel te
bestellen bij bol. De beschrijving van het boek sprak me wel aan, dus ik heb het maar besteld, met het risico een huisvrouwenroman in een mooi jasje te hebben gekocht. Inmiddels heb ik 3/4 van het boek gelezen, en het is best wel een beetje een huisvrouwenroman. Ik ben niet laaiend enthousiast. Op zich is het gegeven van het boek leuk, (familie met 3 kinderen komt voor de 75e verjaardag van vader bijeen in een vakantiehuis op een eiland. De 3 kinderen zijn zeer verschillend, maar verwachten wel allen een kind) maar de personages zijn niet echt zo fascinerend dat je door wilt lezen. Wat ik nogal frappant vind, en waar ik me ook aan stoor is dat er een paar grote continuiteitsfouten in zitten. Nu is dit meer iets wat gebeurt in films, en dan zie ik het zelden omdat ik meegesleept wordt door het verhaal en dus niet op details let, maar bij een boek ligt het tempo sowieso wat lager en als je dan ook nog eens niet meegesleept wordt, dan valt het wel op. De dochter komt als eerste aan bij het vakantiehuis, zet haar koffer op de veranda, en gaat het eiland verkennen. Vervolgens komen de anderen een voor een aan bij het huis, maar niemand die zegt "Hee, er staat hier een koffer, onze dochter/zus is hier dus al geweest." Jammer, fout van de auteur/redacteur/uitgever, maar kan gebeuren? (vind eigenlijk van niet). Twee keer zo'n fout kan echt niet. Want: de dochter is single, en zwanger. Gezien de hoge dosis Amerikaanse burgerlijkheid/preutsheid van haar familie heeft ze hen dit nog niet verteld, alleen haar broer heeft ze in vertrouwen genomen. Later belt de andere broer, die enorm geschokt is door het zo onverantwoord zwanger raken van zijn zus, met de ene broer, die het dus al wist, en noemt het casually in het gesprek. De broer die het al wist reageert hier niet echt op, en de andere broer vindt dit niet vreemd. Met andere woorden, dit gesprek verloopt alsof ze allemaal al weten dat die ene broer al wist dat ze zwanger was, terwijl ze dit echt niet wisten. Nouja, klinkt misschien een beetje ingewikkeld, maar ik wil maar zeggen dat ik het behoorlijk vreemd vind op zulke fouten in het verhaal te lezen. Dus nu ga ik het boek, ondanks dat ik het niet super vind, toch maar uitlezen: op zoek naar nog meer fouten.